Celem przeprowadzonych badań była analiza plonowania i elementów struktury plonu czterech odmian pszenicy ozimej – trzech odmian pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum ssp. vulgare): ‘Laudis’, ‘Patinas’ i ‘Danubius’ i jednej odmiany pszenicy twardej (Triticum durum Desf.) – ‘Lupidur’ – oraz czterech odmian pszenicy jarej – dwóch odmian pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum ssp. vulgare): ‘Nawra’ i ‘Telimena’ i dwóch odmian pszenicy twardej (Triticum durum Desf.): ‘Haristide’ i ‘Floradur’ – uprawianych w systemie rolnictwa konwencjonalnego. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2018–2021 w gospodarstwie rolnym w Niedrzwicy Dużej w województwie lubelskim. Warunki uprawy i zabiegi agrotechniczne były jednakowe dla wszystkich gatunków/odmian w kolejnych latach badania. Wyżej plonowały odmiany pszenicy zwyczajnej w porównaniu z odmianami pszenicy Triticum durum Desf., ponadto formy ozime prezentowały wyższy plon niż jare w przypadku obu gatunków. Wykazano odmienne plonowanie porównywanych gatunków w latach badań, szczególnie dla form jarych. W okresach zwiększonych niedoborów wody plon pszenicy durum nie różnił się istotnie od pszenicy zwyczajnej. W latach o bardziej optymalnym rozkładzie opadów plon pszenicy zwyczajnej był wyższy od 18,4% do 28,7%.