Tematem badań było opracowanie koncepcji modelowania wsi w celu zwiększenia jej wielofunkcyjności oraz wskazanie stosownych narzędzi planistycznych. Podjęto próbę usystematyzowania potencjalnej interwencji planistycznej w strukturach przestrzennych wsi. Celem opracowania było także zilustrowanie na przykładzie fragmentu wsi Garbów w gminie Dwikozy możliwości kreowania nowego profilu istniejącej struktury wiejskiej o dość wysokim potencjale turystyczno-rekreacyjnym, aby zwiększyć jej wielofunkcyjność. Potencjalnie działania takie mogą zmierzać do polepszenia podstaw ekonomicznych funkcjonowania wiejskich jednostek osadniczych, a także wpłynąć na ochronę i dalszy rozwój zasobów przyrodniczych. Koncepcja doposażenia terenów osadnictwa wiejskiego w ekstensywne elementy o charakterze turystyczno-rekreacyjnym, a także poprawa parametrów ekologicznych jest rozwiązaniem planistycznym mającym na celu wzmacnianie naturalnych, istniejących walorów przyrodniczych i kulturowych tych terenów. W badaniach zastosowano metodę przeglądu i analizy wybranych gmin wiejskich w aspekcie atrakcyjności przyrodniczo-krajobrazowej i rekreacyjnej. Posłużono się przykładem gminy Mielnik nad Bugiem, której model zagospodarowania turystyczno-edukacyjnego może być ilustracją dobrego zastosowania prezentowanych idei o charakterze wzorcowym. W wyniku przeprowadzonych analiz zasobów istniejących gminy i wsi Garbów zaproponowano nowe rozwiązania obejmujące regulacje przestrzenne w kierunku funkcji turystycznych oraz proekologicznych.