Powszechność występowania neosporozy w stadach bydła w Polsce (23, 24) oraz moda na karmienie zwierząt mięsożernych surowym mięsem upoważniają do przypuszczenia, że również u psów, będących istotnym ogniwem cyklu rozwojowego, inwazja ta może osiągać wysoki poziom prewalencji. Mało swoiste objawy kliniczne, brak badań przesiewowych i przekonanie o fakultatywności tego patogenu powodują, że jest on niedocenianym, a wręcz bagatelizowanym czynnikiem chorobotwórczym w klinice psów. Prezentowane opracowanie ma na celu przybliżenie istotnych cech inwazji oraz zasad profilaktyki w celu ograniczania jej występowania, a także reguł właściwego postępowania w przypadku wystąpienia zarażenia.