Wpracy przedstawiono wyniki badań nad problematyką wpływu różnych rodzajów niesłodowanego ziarna i jego ilościowego udziału na ważne parametry brzeczki. Ocenie poddano ilość niesłodowanego surowca, jaką można dodać do słodu, aby jego skrobia została scukrzona tylko dzięki działaniu naturalnych enzymów słodowych. Jako surowiec niesłodowany wykorzystywano ziarna ryżu, pszenicy, kukurydzy, płatków kukurydzianych, owsa i płatków owsianych. Bazą mieszanki poddanej zacieraniu był jasny słód jęczmienny typu pilzneńskiego. Udziały procentowe dodatków wahały się w zakresie 5–50% składu mieszaniny. Zarówno niesłodowane ziarno, jak i słód zostały rozdrobnione. Brzeczkę przygotowano dwoma metodami, kongresową i infuzyjną. Zbadano czas scukrzania, pH oraz zawartość ekstraktu. Wyniki poddano analizie statystycznej. Stwierdzono, że ilość i rodzaj surowca niesłodowanego w badanym zakresie wpływały istotnie na wszystkie badane parametry brzeczki. Tylko skrobia pszenna i owsiana uległa całkowitemu scukrzeniu w całym badanym zakresie zawartości. Ziarno kukurydzy i ryżu można stosować tylko do 30% zawartości. W najmniejszym stopniu ulegały scukrzeniu dodatki w postaci obrobionych termicznie płatków.