Suszenie surowców zielarskich jest podstawowym sposobem ich utrwalania, a wydajność tego procesu określa się współczynnikiem usychalności. Celem pracy było zebranie i wstępne przeanalizowanie współczynników usychalności zamieszczonych w publikacjach z zakresu zielarstwa, by stanowiło to impuls do dalszych badań w tym zakresie. Podawana usychalność surowców zielarskich często się różni, co może wynikać z różnic charakterystyki porównywanych surowców przed suszeniem i po suszeniu (kwiaty–kwiatostany, okorowany–nieokorowany, otarty lub nieotarty, z nasionami lub bez nasion), różnice te mogą wynikać również z niejednakowego stopnia dosuszenia surowca oraz miejsca jego pozyskania. Usychalność surowców ma duże znaczenie dla praktyki zielarskiej, ponieważ umożliwia określenie zapotrzebowania na surowiec zielarski i racjonalną gospodarkę ograniczonymi i cennymi zasobami roślin, szczególnie tych pozyskiwanych ze stanu naturalnego. Wydajność procesu suszenia, pomimo że w dużej mierze zależy od suchej masy surowca, jest również modyfikowana przez inne czynniki, np. sposób przygotowania surowca czy metodę suszenia, a wyjaśnienie tych zależności ma znaczenie zarówno dla praktyki, jak i nauki zielarskiej.