W pracy przyjęto założenie, że parametry HRV są wystarczająco czułym wyznacznikiem w ocenie wydolności organizmu podczas wysiłku o nieznacznie różniącym się natężeniu. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania parametrów HRV w ocenie stopnia wysiłku koni wyścigowych, określonego na podstawie tempa galopu treningowego. Badaniami objęto po 15 ogierów i klaczy arabskich czystej krwi i pełnej krwi angielskiej. Wysiłek właściwy (kenter lub galop) pogrupowano według tempa ruchu oraz obowiązującej nomenklatury wyścigowej. Podczas każdego rodzaju wysiłku przebadano sześć parametrów opisujących zmienność rytmu serca koni, czyli HRV. Stwierdzono, że parametry HRV mogą być wykorzystywane w ocenie stopnia wysiłku koni wyścigowych. Tego typu ocenę najlepiej przeprowadzać na podstawie analizy parametrów opisujących aktywność układu autonomicznego. Klacze wyścigowe charakteryzuje wzmożona aktywność części współczulnej tego układu, co oznacza, iż przygotowania do startu w gonitwach powodują u nich o wiele większe generowanie stresu niż u ogierów. Trening klaczy powinien zatem zasadniczo różnić się od treningu ogierów.