Celem badań była ocena wartości rzeźnej oraz wybranych parametrów technologicznych, wartości odżywczej i właściwości sensorycznych mięsa polędwicy. Materiałem badawczym były tuczniki rasy puławskiej (30 szt.) i pbz (30 szt.) tuczone do masy ciała 100 kg. Po uboju określono wartość rzeźną tusz oraz przeprowadzono ocenę jakości mięsa. Stwierdzono istotny wpływ rasy na średnią grubość słoniny z 5 pomiarów oraz mięsność tusz (przy P ≤ 0,01). Tusze świń puławskich, w porównaniu z pbz, były bardziej otłuszczone (1,69 wobec 1,46 cm) i mniej umięśnione (odpowiednio: 55,47 i 57,06%). Mięso świń rasy puławskiej, w porównaniu z pbz, odznaczało się korzystniejszą jakością technologiczną. Charakteryzowało się statystycznie istotnie większą wartością pH 1i pH 2, ciemniejszą barwą mięsa, mniejszym wyciekiem naturalnym i termicznym oraz lepszą wodochłonnością. Analiza wartości odżywczej mięsa wykazała różnice w zawartości białka na korzyść rasy pbz. Jednak zawartość tłuszczu i cholesterolu surowca pochodzącego z tuczników puławskich okazała się korzystniejsza. Wartość kaloryczna mięsa obu ras kształtowała się na niskim poziomie i wahała się od 146 kcal (pbz) do 150 kcal (puł). Mięso świń puławskich uzyskało wyższe noty w zakresie zapachu, kruchości i soczystości.