Materiał badawczy stanowiło 1450 zdjęć fitosocjologicznych, wykonanych metodą Braun-Blanqueta w latach 1967–2007. Za przejaw ekspansji gatunku w danym okresie przyjęto wzrost zagęszczenia jego stanowisk (wzrost stałości fitosocjologicznej) i/lub zwiększony udział ilościowy. Do zagrożonych wyginięciem zaliczono gatunki występujące rzadko, których stanowiska i zasobność w ostatnim okresie uległy wyraźnemu uszczupleniu. W grupie gatunków ekspansywnych znajduje się 12 taksonów. Są to na przykład: Agrostis stolonifera subsp. stolonifera, Amaranthus retroflexus, Apera spica-venti, Avena fatua, Chenopodium album, Elymus repens, Echinochloa crus-galli. Do ekspansywnych lokalnie zaliczono Anthoxanthum aristatum, Bromus secalinus i Ambrosia artemisiifolia, a do migrujących z innych siedlisk – Descurainia sophia, Artemisia vulgaris i Lactuca serriola. Zjawisko recesji przebiega najsilniej w zbiorowiskach calcyfilnych. Wśród wymienionych gatunków przeważały taksony krótkotrwałe, w większości obcego pochodzenia.