Badania przeprowadzono w stadninie koni czystej krwi arabskiej, obejmując nimi 39 klaczy stadnych, utrzymywanych w jednym obiekcie hodowlanym. Żywienie koni oparte było w przeważającej większości na paszach wyprodukowanych we własnym gospodarstwie. Klacze poddano indywidualnej ocenie stopnia pobudliwości za pomocą zmodyfikowanych testów lękliwości według metody Budzyńskiego [3, 4]. Obserwacji dokonano w trzech układach: 1. Układ optyczny (O), w którym reakcję konia na bodziec wzrokowy badano w czasie prowadzenia przez masztalerza konia stępem na placu eksperymentalnym pomiędzy dwoma parawanami, za którymi były ustawione z lewej i prawej strony dwa obracające się z czarno-białe kwadraty. 2. Układ akustyczny (A) – koń przechodził między parawanami, przy kwadratach nieobracających się, natomiast włączone były bodźce akustyczne, to jest dźwięki uzyskiwane z tonometru o określonej wysokości. 3. Układ optyczno-akustyczny (OA), w którym rejestrowano zachowanie konia podczas przejścia między parawanami przy ruchomych kwadratach oraz emitowanych dźwiękach.